Een nieuwe beweging neergestreken in een oude abdij
‘Kom zoals je bent, kom zoals je bent…’ Dit lied klinkt me tegemoet als ik naar de kapel (de kapittelzaal) loop in de abdij Achelse Kluis. Drie zangers en een gitarist zingen dit eenvoudige lied voordat we samen met een twintigtal mensen eucharistie vieren. Ik zie nog één trappist zitten, de anderen zijn van de nieuwe gemeenschap die in deze abdij is neergestreken: Fazenda d’esperanza, boerderij van hoop. Deze nieuwe religieuze beweging is ontstaan in Brazilië in de jaren ’80 en heeft nu reeds 140 vestigingen in de hele wereld. De gemeenschap in de Achelse Kluis is de laatste loot aan de tak.
door Joost Jansen oPraem
‘Kom zoals je bent…’ ik vind het treffend na met een aantal leden gesproken te hebben. Allen hebben een verslavingsverleden (90 % van alle leden van deze beweging). Ze zijn door een diep dal gegaan én hebben nieuwe inspiratie gevonden. Dit willen ze delen met anderen die in dezelfde omstandigheden verkeren. Neen, ze zijn geen detoxkliniek, geen afkickcentrum. Het gewone circuit van loskomen van de verslaving moet je doorlopen hebben. Maar dan? Hoe geef je nieuwe inhoud aan je leven?
De dagelijkse dag
Piet heeft dat gedaan. Hij weet wat drugsverslaving is. Hij is nu clean. En dan? Hij komt in contact met de Fazenda. Leeft mee, vindt er voldoening, blijft er. Bidt ’s ochtends aan het begin van de dag met de anderen de rozenkrans, ze luisteren samen naar het evangelie van de dag, nemen er een paar zinnen uit om er mee te leven de dag door. Dan is er het werk. In zo’n grote abdij is er altijd werk, naast het huishoudelijke. ’s Avonds is er dan een terugblik op de dag.
Zaterdagsavonds is er een uur lang stille aanbidding: Ons Heer in de uitstelling van het heilig Sacrament (de hostie): Jezus heeft zijn leven gebroken en gedeeld. Was ook teruggebracht tot ‘niets’. Hij was niets meer in de ogen van mensen, staat er ergens in de Bijbel. De mensen van Fazienda herkennen zich hierin.
Verloren zoon
Ik maak de eucharistieviering mee. Het evangelie is dat van de Verloren zoon (Lucas 15). De priester die voorgaat slaat heel treffend de link tussen de verloren zoon en de mensen van de Fazienda. Ook die verloren zoon had werkelijk niets meer, zelfs niet de schillen die gevoerd werden aan de varkens. De Barmhartige Vader stond op de uitkijk… Er is weer hoop.
Hoop
Hoop, gemeenschap, werk: dat drijft deze nieuwe beweging. De hoop wordt gedeeld met mannen (de Fazienda in de Achelse Kluis is een mannengemeenschap) die afgekickt zijn. Ze worden ‘recuperanten’ genoemd, mensen die ‘herstellen’. Goed gekozen naam. Men draait er geen doekjes om en toch houdt men het perspectief van de hoop. Iedereen is welkom. Men vertelde me dat er ook iemand was die al na 24 uur buiten stond want drugs, alcohol, roken en smartphone: je laat het allemaal achter je. Er is geen Wi-Fi! ‘Ach, dan was de tijd nog niet rijp voor deze mens’, zei Piet.
‘Kom zoals je bent’: het lied klinkt in mij na. De zeer eenvoudige opwekkingsliederen zijn geliefd in hun liturgie. ‘Kom zoals je bent’: zonder opsmuk, niets meer te verliezen, alles te winnen. Puur leven van de hoop.
Ik vond het een ontroerend bezoek.
Foto: Achelse Kluis, Wikipedia
Joost Jansen is norbertijn van de Abdij van Berne, pastoor van de parochie Heilige Augustinus (Berlicum/Middelrode, Dinther, Heeswijk en Loosbroek) en redacteur van Katholiek.nl