In zijn boodschap ter gelegenheid van roepingenzondag (3 mei 2020) stelt paus Franciscus de thema’s dankbaarheid, moed, moeite en lof centraal. Hij verwijst daarbij naar zijn eerdere ‘Brief aan de priesters’ en naar Matteüs 14, 22-33.
In deze passage van het evangelie wordt verhaald over de bootreis die Jezus en de leerlingen maken: ze belanden in een storm. In het holst van de nacht zien de leerlingen dat Jezus over het water loopt; Petrus volgt Hem maar wordt angstig, zakt door het water en dreigt te verdrinken, waarna Jezus hem redt. Vervolgens stapt Jezus weer aan boord en bedwingt de storm. Paus Franciscus vergelijkt in zijn boodschap de passage over deze bootreis met de levensreis die iedereen maakt.
Dankbaarheid
‘Varen naar de juiste koers is niet een opdracht die alleen aan onze krachten is toevertrouwd, noch hangt het uitsluitend af van de trajecten die wij kiezen om af te leggen. De verwezenlijking van onszelf en de plannen in ons leven zijn niet de opstelsom van wat wij beslissen binnen een geïsoleerd “ik”; het is integendeel vóór alles het antwoord op een roeping die tot ons komt van Boven. Het is de Heer die ons de oever wijst waar wij naar toe moeten gaan en die ons allereerst de moed geeft in de boot te stappen,’ aldus Franciscus. ‘(…); daarom zullen wij erin slagen deze roeping te ontdekken en hiervoor te kiezen, wanneer ons hart zich openstelt voor de dankbaarheid en ons hart van het voorbijkomen van God in ons leven gebruik weet te maken.’
Moed
Zoals de leerlingen aanvankelijk bang zijn wanneer zij Jezus over het water zien lopen – ze denken dat het een spook is – zo kunnen wij ook terugdeinzen wanneer wij onze roeping ontdekken, stelt Franciscus: ‘Wat ons vaak verhindert te gaan, te groeien, de weg te kiezen die de Heer voor ons uitzet, zijn de spoken die in ons hart rondwaren. Wanneer wij geroepen worden om onze veilige oever te verlaten en voor een levensstatus – zoals het huwelijk, het gewijde priesterschap, het godgewijde leven – te kiezen, doet de eerste reactie zich vaak voor als het “spook van ongeloof”: Het is onmogelijk dat deze roeping voor mij is; gaat het werkelijk om de juiste weg? Vraagt de Heer dit werkelijk juist aan mij?’ God kent echter onze vragen en twijfels en weet dat een fundamentele levenskeuze moed vereist. Daar stelt Hij ons gerust: ‘Wees niet bang, Ik ben bij je!’.
Moeite
Paus Franciscus heeft in zijn Brief aan de priesters ook over verdriet, maar hier zou hij dat woord anders willen vertalen en verwijzen naar moeite, zo schrijft hij. ‘Iedere roeping vereist inzet. (…) Bij de specifieke roeping die wij geroepen zijn te beleven, kan deze tegenwind ons afmatten. Ik denk aan hen die belangrijke taken in het burgerlijke leven op zich nemen, aan de echtgenoten die ik niet toevallig graag “de moedigen” noem, en in het bijzonder aan hen die kiezen voor het godgewijde leven en het priesterschap. Ik ken uw inspanning, de eenzaamheid die soms het hart bezwaart, het gevaar van de gewoonte die langzamerhand het brandend vuur van de roeping uitblust, de last van de onzekerheid en de onbestendigheid van onze tijd, de angst voor de toekomst. heb moed, wees niet bang! Jezus staat naast ons en als wij Hem erkennen als enige Heer van ons leven, reikt Hij ons de hand en grijpt ons vast om ons te redden.’
Lof
‘En dan opent ons leven zich, hoewel temidden van de golven, voor de lof. Dat is het laatste woord van de roeping en wil ook een uitnodiging zijn om de innerlijke houding van de Allerheiligste Maria te hebben: dankbaar voor de blik van God die op haar rust door angst en onrust in geloof toe te vertrouwen, door moedig de roeping te aanvaarden. Zij heeft van haar leven een eeuwige lofzang voor de Heer gemaakt,’ besluit Franciscus zijn betoog. ‘Dierbaren, ik wens dat de Kerk vooral op deze dag, maar ook in het gewone pastorale handelen van onze gemeenschappen deze weg ten dienste van de roepingen gaat en daarbij een bres slaat in het hart van iedere gelovige, opdat ieder dankbaar de oproep kan ontdekken die God tot hem richt, de moed kan vinden om “ja” te zeggen, de vermoeidheid kan overwinnen in het geloof in Christus en ten slotte zijn eigen leven kan aanbieden als een lofzang voor God, voor de broeders en zusters en heel de wereld. Moge de Maagd Maria ons begeleiden en voor ons ten beste spreken.’
Lees de volledige brief van paus Franciscus op de website van de RKK.