De Heilige Synode van de Orthodoxe Kerk van Griekenland uitte deze week felle kritiek op een onder Griekse christenen steeds populairdere vorm van meditatie. “Willen jullie naar het Paradijs? Dan is het maar beter om te stoppen met yoga”.
De zithoudingen die bij yoga aangenomen worden – de positie van de ‘haas’ of de ‘boom’ – vindt de kerkleiding “incompatibel met het christelijke geloof”. Ook het geloof in Nadi, lichaamskanalen voor levensenergie, noemt zij een zonde, heresie en godslastering.
“Yoga is helemaal geen oefeningsvorm, maar een integraal onderdeel van het Hindoeïsme”, verklaarde het hoogste besluitorgaan van de orthodoxe confessie. “Zij mag geen enkele ruimte krijgen in het leven van een christen. We tonen respect voor de andere geloven en voor hun uitdrukkingsvrijheid, maar er moet werk verricht worden om een gevaarlijk klimaat van religieus syncretisme af te wenden.”
De Rooms-katholieke Kerk
De Rooms-katholieke Kerk veroordeelt yoga niet maar juicht de praktijk ook niet toe. De Congregatie voor de Geloofsleer schreef in 1989 een brief aan alle bisschoppen over de toepassing van verscheidene oriëntaalse spirituele praktijken in het spirituele leven van christenen, “geïnspireerd door het hindoeïsme en boeddhisme, zoals Zen, transcendentale meditatie of yoga”. De congregatie adviseert religieuzen om elk voorstel om christelijke meditatie met oriëntaalse technieken te harmoniseren, te onderwerpen aan “een grondige keuring van inhoud en methode, om verval tot syncretisme te voorkomen” (par. 12). Voor yoga wordt gewaarschuwd: “Sommige lichaamsoefeningen produceren bijna als vanzelf sensaties die rust en ontspanning geven, de sensatie van een beloning, misschien zelfs verschijnselen als licht en warmte, lijkend op spiritueel welzijn. Het zou een totale vergissing zijn om die te bestempelen als authentieke vertroostingen van de Heilige Geest” (par. 28).
Beoefenaars van yoga vertonen volgens dit document “een vorm van schizofrenie” wanneer zij aangeven “mystieke ervaringen” op te doen die niet corresponderen met hun morele gesteldheid. Yoga zou dan zelfs leiden “tot psychische stoornissen en, soms, tot morele afwijkingen” .
Toch stelt het Vaticaan eveneens: “Authentieke meditatiepraktijken uit de christelijke Oriënt en van grote niet-christelijke religies, die een aantrekkingskracht uitoefenen op de verdeelde en gedesoriënteerde mens van vandaag, kunnen een geschikt middel zijn om de bidder innerlijk ontspannen tegenover God te laten staan, ook in het midden van verzoekingen van buiten.”
In een document van de Pauselijke Adviesraad voor de interreligieuze dialoog uit 2003 wordt ervoor gewaarschuwd om “de New Age beweging”, waartoe de spiritualiteit van yoga wordt gerekend, simpelweg goed of slecht te noemen. Maar ook, dat het “in algemene zin moeilijk is om de christelijke doctrine met spiritualiteit te verzoenen” (par. 2).
De grootste officiële en oecumenische organisatie ter bevordering van christelijke meditatie is de World Community for Christian Meditation (WCCM). Benedictijner monnik John Main (1926-1982) heeft de organisatie gesticht. De meditatieoefeningen van WCCM zijn verwant aan yoga.
Bronnen: newscattoliche.it & vatican.va