Het leven is sterker dan de leer en dat blijkt vooral als het gaat om zaken als kunstmatige geboortebeperking en het huwelijk. Veel katholieken wijzen het gebruik van voorbehoedsmiddelen niet af en vinden dat gescheiden mensen moeten kunnen hertrouwen en als volwaardig lid van de parochie beschouwd moeten worden. Dat hen de communie kan worden geweigerd, vinden zij onbegrijpelijk.
Vooral in de westerse wereld wijkt de visie van het overgrote deel van de katholieken af van de kerkelijke leer. In dat licht is een document van de Internationale Theologische Commissie van de rooms-katholieke Kerk zeer actueel. Het gaat over de sensus fidei. Dat begrip duidt erop dat elke gelovige in staat is om te beoordelen of iets in overeenstemming is met het geloof.
De theologencommissie publiceerde eind juni met toestemming van kardinaal Müller van de Congregatie van de Geloofsleer het document ‘Sensus Fidei in het leven van de Kerk‘.
Als katholieken een bepaald element in de leer van de Kerk afwijzen, dan is dat een belangrijk signaal, schrijft de commissie. Maar dat wil nog niet zeggen dat de leer moet worden veranderd. De Kerk moet haar leer beter uitleggen en de gelovigen moeten bereid zijn hier serieus naar te luisteren. Het moet dus van twee kanten komen.
De sensus fidei werkt dus niet als een referendum: het is best mogelijk dat een meerderheid van de katholieken het bij het verkeerde eind heeft. Maar bisschoppen en priesters mogen deze signalen niet negeren. Ze mogen niet veronderstellen dat het gelovige volk zonder meer gehoorzaamt. Daarom moeten ze dicht bij de mensen staan en in staat zijn de boodschap van de Kerk op een duidelijke en eigentijdse manier te verkondigen.