In Tilburg is de afgelopen week grote commotie ontstaan over het ‘racistische’ standbeeld van Peerke Donders. Het levensgrote beeld staat op een sokkel in het Wilhelminapark en een bewoner uit de wijk ‘t Goirke zegt zich tegenover het Brabants Dagblad zich te schamen. “Het representeert de ’rechtopstaande witte man die hooghartig neerkijkt op een knielende zwarte man’ koloniale en raciale verhoudingen”, aldus de bewoner.
De Tilburgse Keti Koti-werkgroep deelt de mening over de uitstraling van het monument: “Wat het uitbeeldt, is superioriteit. De witte man, de katholieke kerk, die de zwarte man eronder houdt. Sta eens stil bij het effect dat dit nog steeds heeft”. Volgens een woordvoerder van de werkgroep hoeft het beeld volgens hen niet weg, maar er zou meer informatie gegeven moeten worden over het verhaal van Donders, bijvoorbeeld door een informatiebord.
Tegengeluid
Waar er voorstanders zijn voor het weghalen van het beeld, zijn er ook tegenstanders. In een poll op de website van het Brabants Dagblad zijn de lezers uitgesproken en stemt ruim 85% voor behoud van het beeld. Een van de lezers geeft de volgende reactie: “Het standbeeld hoeft heus niet weg. Het is een icoon van onze geschiedenis, al had die van doen met de te verfoeien slavenhandel. Maar daar kon Peerke niks aan doen. Maar het zou wel prima zijn om bij het beeld enige uitleg te geven over de context van deze geschiedenis.”
Het beeld staat sinds 1926 in het Wilhelminapark in Tilburg.
Petrus (Peerke) Donders
Petrus Donders, ook wel Peerke Donders genoemd, werd geboren in 1809 in Tilburg. Hij werd in 1841 op 31 jarige leeftijd vervroegd tot priester gewijd en een jaar later vertrok hij naar Suriname om daar te werken met leprapatiënten. Hij werd aangesteld als kapelaan in Paramaribo en in 1856 werd hij definitief overgeplaatst naar Batavia. In 1867 legde hij de kloostergeloften af bij de Redemptoristen en de periode daarna ging hij op verschillende missies. Uiteindelijk keert hij terug naar Batavia, waar Peerke Donders in 1887 op 77 jarige leeftijd overleed.
In 1982 is Peerke Donders zalig verklaard door Paus Johannus Paulus II, die in 1979 bevestigde dat in 1929 een kind op voorspraak van Donders was genezen van botkanker.