Elk jaar leidt broeder Loek Bosch ofm een groepsreis naar Assisi om mensen kennis te laten maken met het land van Franciscus en Clara. Een reis die voor de deelnemers een beetje vakantie en beetje pelgrimeren is. Voor iedereen die betrokken is bij de franciscanen in Megen, is ‘de’ Assisi-reis een heus begrip, er is elke keer zelfs een wachtlijst. Afgelopen zondag maakten de deelnemers van de reis die eind augustus, begin september plaatsvindt, kennis met elkaar: het officiële begin, want, legt broeder Loek uit, ‘we maken de reis met elkáár.’
De meer dan dertig reisgenoten druppelen gestaag binnen in het klooster in Megen. Velen zijn al eens eerder mee geweest met deze groepsreis, anderen gaan dit jaar voor het eerst. De speciale kaars die het gezelschap meeneemt naar Assisi om bij belangrijke samenkomsten te branden, wordt nu voor het eerst aangestoken. Na het bespreken van enkele praktische zaken wordt een uitgebreide kennismakingsronde gehouden waarin iedereen vertelt waarom hij of zij mee naar Assisi wil. Broeder Loek besteedt veel aandacht aan het vormen van een echte, hechte groep.
Bijzondere ervaringen
Tijdens de voorstelronde hoor je dat onmiddellijk terug. De bijzondere ervaringen van eerdere reizen worden veel genoemd: de sfeer in Assisi, spirituele ervaringen, maar vooral ook sociaal, het gevoel echt sámen de reis mee te maken. Nieuwelingen zijn vaak aangestoken door de enthousiaste verhalen van andere deelnemers, waaronder veel Megenaren. Sommige mensen geven aan iets te willen vinden in Assisi, meer verdieping te zoeken. Daarnaast is het ook ‘gewoon’ een hele mooie reis, maar het is zeker meer dan ‘alleen maar’ een vakantie.
Thuiskomgevoel
De doorgewinterde deelnemer Ivo Berghuis telt bij het noemen van jaartallen op zijn vingers ‘Als ik het goed heb… wordt dit de negende keer dat ik met deze groepsreis meega. In die zin ken ik het dus allemaal al wel gezien.’ Hij lacht even en vervolgt serieus: ‘Maar in Assisi heb ik altijd een heel sterk thuiskomgevoel. Het mooiste vind ik het om op plekken te komen die er in de tijd van Franciscus hetzelfde uitzagen. Weten dat hij het ook zó gezien heeft. Verder merk ik dat ik tijdens de reis veel meer opensta voor zaken die ik toeschrijf aan de heilige Geest.’
Spiekbriefje
Ondanks het warme weer is het groeiende groepsgevoel en enthousiasme voelbaar. Er wordt een groepsfoto genomen die, samen met een spieklijstje van alle namen, in de custom made reisgids verschijnt die de deelnemers op de dag van vertrek op Schiphol ontvangen. Enkelen vragen of de foto en het spieklijstje wellicht al vóór die tijd kan worden rondgezonden, zodat van te voren vast een beetje kunnen oefenen. Het is veelzeggend over de verbondenheid die men nu al ervaart.
Ruimte voor het individu
Voordat iemand bultjes krijgt van alle warme groepsgevoelens, benadrukt broeder Loek echter ook het belang van ruimte voor het individu tijdens de reis: ‘We hebben bewust gekozen voor voldoende vrije tijd in het programma, zodat je zelf iets kunt ondernemen. Natuurlijk kun je dat ook met een paar reisgenoten doen, maar soms is het ook fijn om even alleen te zijn. Die balans moet er wel zijn.’ Dit soort afwegingen, de zorgvuldige voorbereidingen, de liefde waarmee de speciale reisgids en na afloop het gezamenlijke fotoalbum gemaakt worden… ze laten zien dat deze reis meer is dan een (commerciële) vakantie. Maar het echte geheim? Katholiek.nl reist eind augustus mee in de hoop het te ontdekken.