‘Het is hier zo anders dan in Nederland: jong en oud samen, vreugde om met elkaar het geloof te delen.’
Erik Buster, student theologie, is één van de jongeren vanuit het Bisdom Den Bosch die deelnemen aan de Wereldjongerendagen. Ze worden dit jaar van dinsdag 22 tot en met zondag 27 januari gehouden in Panama. Erik bericht ons uit Sona, een dorpje in Panama waar de Nederlandse jongeren een voorprogramma krijgen aangeboden.
Erik vertelt: ‘Het is allemaal zo anders georganiseerd. Veel trager – ‘maniana’ – en dus met vertragingen zijn we aangekomen. Maar wat een hartelijke ontvangst! De eerste groep Nederlandse jongeren was overdag aangekomen en hadden een groots ontvangst gekregen. Wij kwamen aan om twee uur midden in de nacht, maar ook toen waren een paar honderd mensen om ons te verwelkomen. Pas om vier uur konden we naar onze gastgezinnen, soms heel arme mensen, met een minimum aan sanitaire voorzieningen. Het is zo anders. Maar wat een hartelijkheid, wat een geloof. De ontmoetingen – met dank aan Google Translate en ‘onze handen en voeten’ – zijn erg hartelijk. Het lijkt wel of het constant feest is en dat is niet alleen vanwege onze aanwezigheid. Hun manier van leven is uitbundig. Veel klappen, dansen, zingen. We worden erin meegenomen.’
Geloven
‘We worden ook meegenomen in hun manier van geloven. Zo was ik eergisteren met een aantal andere jonge mensen uit Nederland in een dorp waar drie priesters een grote parochie bedienen. Groot betekent hier dat zij de zorg hebben voor een aantal kerken en 150 kapellen! Er worden processies gehouden met een Mariabeeld of een andere heilige, er is stille aanbidding met de mogelijkheid om het sacrament van verzoening te ontvangen, en dan is het ook ineens mogelijk om 45 minuten lang te dansen in de kerk en zo de vreugde van het gezamenlijke geloof te delen met elkaar.
We gingen ook op huisbezoek bij mensen, in kleine groepjes. Ik zie dan de schrijnende armoede. De wc kan een gat in de grond zijn, terwijl er wel een grote televisie aanwezig is. Uitersten. Je komt echt onder de mensen en proeft wat hen bezig houdt. Gave over en weer.
Er zijn ook momenten van ontspanning. Zo zijn we op een middag gaan zwemmen in de rivier. Zwaar bewaakt: op twintig zwemmende jongeren waren er twintig brandweerlieden en twintig politieagenten. De beveiliging staat op scherp. Je kunt niet zomaar even de stad in. Dan merk je dat het land waar je te gast bent behoorlijk onder spanning staat.’
Bezinning
‘Naast de – veelvuldige – vieringen zijn er ook ander momenten van bezinning, onderling. We kennen verschillende ‘streams’ (onderwerpen voor gesprek): theologie, zorgethiek, ontdekken van jezelf, spiritueel leiderschap. Zo heb ik deelgenomen aan ‘stream’ over de exhortatie van paus Franciscus Gaudete et exultate, zijn denken over heiligheid. Het is mooi om stil te staan bij wat de paus schrijft tegen de achtergrond van de vreugde van het geloof die we iedere keer weer ervaren in de ontmoetingen van de mensen hier in Panama.’
Over enkele dagen gaat Erik met de andere Nederlandse jongeren naar de hoofdstad Panama. Ook daar logeren ze in gastgezinnen. De officiële Wereldjongerendagen spelen zich in deze stad af met als slot het bezoek van paus Franciscus en de grote slotviering.