Gisteren was het 28 december, het feest van ‘Onnozele kinderen’ (of ‘Onschuldige kinderen’). Op die dag herdenken katholieken het martelaarschap van onschuldige jongetjes van Bethlehem die op last van Koning Herodes werden vermoord (Mt 2:16-18). Katholiek.nl-medewerker Frank Bosman en zijn gezin herdachten dat op een hele speciale manier.
Gelegen op een heuvel in het Franse departement La Meuse, zo’n 45 kilometer noordwestelijk van Verdun ligt de grootste Amerikaanse begraafplaats in Europa: het Meuse-Argonne American Cementry and Memorial van Romagne-sous-Montfaucon.
De Amerikaanse 5e en 32e Divisie veroverden in 1918 deze zwaar bevochten heuvel op de Duitse vijand. Nu liggen er meer dan 14.000 Amerikaanse soldaten begraven die de dag van de wapenstilstand niet meer mochten meemaken. Onder de 14.000 slachtoffers bevinden zich ook drie baby’s.
Wie de enorme begraafplaats vanuit het dorpje Romagne oprijdt, moet rechts naast de fontein in het midden stoppen. Het tweede veld links is ‘hun’ veld (F), op de eerste rij (01). Hun namen is alles wat nog rest. Naast elkaar liggen Joseph Pemberton Glandon jr. (graf 31) en Mary Tucci (graf 29), en even verderop Charles A. Perrot (graf 16). Geen ouders, geen geboorte- of sterdata.
De Amerikaanse en Franse archieven zwijgen in alle talen over hun ongetwijfeld bijzondere lot. De Amerikaanse beheerder van de begraafplaats heeft bezoekers en pelgrims niets anders te bieden dan speculaties. Wellicht gaat het om kinderen van Amerikanen die tot 1932 aan deze begraafplaats hebben gewerkt. Vaak huwden zij met Franse dames, als hun relatie die status al haalden.
Op 28 december 2012, de dag waarop katholieken wereldwijd de Onnozele Kinderen van Bethlehem herdenken, herdachten wij als familie deze drie onbekende kinderen van Montfoucon. We legden drie teddybeertjes bij hun graf, omdat geen kind zonder knuffel mag blijven. Onze eigen kinderen vonden het moeilijk de beertjes in weer en wind aan de elementen overgeleverd achter te laten. Hoe onbeschrijfelijk is het leed van de moeders en vaders die Joseph, Mary en Charles op diezelfde plek hebben moeten achterlaten.
Hoe deze drie onnozele kinderen van Montfaucon gestorven zijn, zal waarschijnlijk altijd een raadsel blijven, hun verhaal voor altijd onverteld, het leed van hun familie onbeschreven. Opdat wij niet vergeten al die onnozele kinderen die onschuldig moeten boeten voor het leed dat ze noch gewild noch veroorzaakt hebben. Opdat we niet vergeten dat de Drie van Montfoucon weliswaar geen verhaal meer hebben, maar nog wel een graf en een naam. Hoeveel onnozelen zijn gestorven zonder dat hun namen ooit nog worden genoemd, anders dan in de hemelse troonzalen. Opdat wij niet vergeten.
Frank en Mariëlle Bosman
Zie de website van de American Battle Monuments Commission voor meer informatie over deze bijzondere begraafplaats