‘Ook bisschop geeft zegen tijdens Roze Zaterdagviering in Sint-Jan’, kopt het Brabants Dagblad op haar site (1 juni 2017). Dat de bisschop bij deze oecumenische viering aan het begin van Roze Zaterdag aanwezig is, valt op te maken uit een filmpje dat te zien is op de site van de organisatie van Roze Zaterdag. Men is niet over één nacht ijs gegaan. Er zijn indringende gesprekken gevoerd. Het resultaat: christenen van allerlei gezindten vieren samen aan het begin van Roze Zaterdag. Men leest uit de Bijbel, men zingt en bidt samen.
Maar deze zomer blies bisschop Punt van Haarlem nog een pastoor in Amsterdam terug omdat hij wilde meevaren in Canal parade, de slinger van boten in de Amsterdamse grachten waarin de Gaywereld in een waaier aan uitingen zich aan het publiek presenteert.
Wordt hier door de Rooms-katholieke kerk met twee maten gemeten? Spreken hoogwaardigheidsbekleders – of het nu een bisschop of een plebaan is – elkaar tegen? Oppervlakkig gezien heeft het er alle schijn van. Maar in de kerk blijft men niet bij de oppervlakte steken. Juist omdat er al zoveel onverkwikkelijke kwesties rond homoseksualiteit en kerk zijn geweest, is men uiterst voorzichtig geworden.
Natuurlijk zijn er gelovigen die er moeite mee hebben dat de kerk de laatste tijd homoseksualiteit positief lijkt te benaderen. ‘Homo’s en lesbiennes zijn toch mensen die ongeordend leven? Die de Tien Geboden niet navolgen.’ Anderen evenwel: ‘Ook onder de parochianen zijn mensen die openlijk LHBT zijn. Ze leven heel keurig.’ Je zou kunnen zeggen: geordend. Deze mensen zijn gewoon onderdeel van onze samenleving en ook van de kerk. Er zijn genoeg homo’s en lesbiennes die zich ergeren aan het uitbundig etaleren van het ‘anders-zijn’. Dat doen de (meeste) hetero’s toch ook niet?
Er is een groot verschil tussen het openstellen van een kerk – al is het de bisschopskerk – om samen te bidden aan het begin van een speciale dag en het actief meedoen aan een Canal parade (Amsterdam) waarin nogal wat mensen zich uiten op een wijze waar een katholieke kerk niet achter kan staan. We moeten niet alles over één kam scheren. Steeds is onderscheiding geboden en ook daarin heeft de katholieke kerk een naam hoog te houden.
Het samen bidden aan het begin van een bijzondere dag lijkt me altijd goed. Gebeurt veel meer in de kerk, gelukkig. De hele dag komt daardoor voor de vierenden in een ander daglicht te staan. God kijkt mee en dan zullen velen in hun doen en laten zich door Hem laten bijsturen. Trouwens: door het samen vieren van een carnavalsmis ben je toch ook niet verantwoordelijk voor de eventuele excessen die op dit ‘skône fest’ ergens, ooit, wel eens plaatsvinden?
Ik vind bisschop De Korte moedig dat hij achter dit ‘bid-event’ gaat staan. Laten we voor een kerk staan die het middenveld van de samenleving opzoekt, in gesprek gaat. Maar tevens steeds het verschil maakt.