(Partij)politieke uitspraken vallen Piet Hein Donner niet langer te ontlokken, nu deze staatsman zijn carrière bekroond weet bij de Nederlandse Raad van State. Toch waarschuwt de oud-minister voor een nefaste neiging tot “opsplitsing, afscheiding en afsluiting”. “Samenleven is niet primair een zaak van markt en overheid. Het gaat vooral om samenwerking: binnen gezinnen, bedrijven, kerkgemeenschappen en organisaties.”
Eurosceptici versterken volgens Donner mee de bestaande gevoelens van onmacht. “Het is duidelijk gebleken hoe Europese samenwerking het handelingsvermogen van lidstaten substantieel heeft verruimd. Gezamenlijk hebben zij greep gekregen op fenomenen waarvan binnen eigen grenzen louter de symptomen te bestrijden vallen. Precies daarom is onze samenwerking uitgebreid tot domeinen die in de verdragen aanvankelijk bezwaarlijk vermeld zijn. Denk aan Justitie, Binnenlandse Zaken en Onderwijs. Vanuit deze vaststelling is de perceptie alsof lidstaten en de Unie elkaar in de weg zitten zorgwekkend. Zulke onjuiste beelden scheppen een eigen werkelijkheid, wat mogelijk verstrekkende gevolgen heeft in een situatie van onzekerheid. Bestuurders komen dan in de verleiding het minder nauw te nemen met onze Europese rechtsorde. Dat terwijl een gezamenlijke toekomst berust op zelfbeheersing en inschikkelijkheid bij lidstaten. Wanneer zij rechtsplichten opzij schuiven, ontrafelt de samenwerking pas echt.”
Met een opgemerkte interventie heeft de oud-minister het onlangs opgenomen voor Europese moslims. “Indien anders- of ongelovigen eisen dat zij publiekelijk afstand nemen van terreur in Irak of Syrië wijst zoiets op een kwalijke, kwetsende vooronderstelling”, vindt hij. “De redenering is dan: ofwel distantiëren zij zich van Islamitische Staat (IS), of ze keuren alles goed. Maar tijdens de hoogtijdagen van het geweld in Noord-Ierland heeft toch ook niemand aan Nederlandse protestanten gevraagd daarop kritiek te leveren? Wanneer kritische geluiden spontaan uit de eigen geloofsgemeenschap opstijgen, liggen de kaarten anders. Rotterdams burgemeester Ahmed Aboutaleb heeft zich vanuit zijn moslimachtergrond uitgesproken tegen gewelddaden van IS. Daartoe heeft evenwel geen enkele christen hem gedwongen.”
Maar tijdens de hoogtijdagen van het geweld in Noord-Ierland heeft toch ook niemand aan Nederlandse protestanten gevraagd daarop kritiek te leveren?
(Bron: Tertio, christelijk opinieweekblad. Meer info en abonneren via www.tertio.be)