De zomertijd is weer aangebroken. De scholen in onze regio zijn voor een aantal weken gesloten. Na een jaar hard studeren start voor de leerlingen een welverdiende vakantie. Ook veel volwassenen gaan genieten van mooie en ontspannende vakantiedagen. De een kiest dan voor zon en strand; de ander maakt een rondreis om te genieten van mooie steden of prachtige natuur. Weer anderen blijven thuis of maken dagtrips. In ieder geval wordt het leven op een wat rustiger stand gezet. Hier in het zuiden zijn talloze, veelal wat oudere, toeristen te vinden die op de fiets het mooie Brabantse land verkennen. Tot eind augustus wordt ook het kerkelijk leven gelukkig wat minder hectisch. Geen lezingen en bijna geen vergaderingen. Ikzelf verheug mij op meer tijd om te lezen en te schrijven. Maar ook om nieuwe mensen te ontmoeten en het bisdom ’s-Hertogenbosch nog beter te leren kennen.
Jongerenviering
Recent hebben wij in Oss met een groot aantal jongeren, er hadden zich 125 jongeren aangemeld, het werkseizoen 2016-2017 afgesloten. Na een mooie en goed verzorgde Eucharistie in de Grote Kerk was er in de binnentuin van de pastorie een gezellige barbecue. De dienst Jeugd en Jongeren van ons bisdom ’s-Hertogenbosch en de plaatselijke parochie hadden door een gezamenlijke inzet gezorgd voor een geweldige avond. Tijdens de Eucharistie mocht ik de preek verzorgen. Vanzelfsprekend kwam ook de komende vakantie ter sprake. Ik heb de wens uitgesproken dat de komende zomerperiode onze jonge mensen ook de gelegenheid zal bieden om meer tijd vrij te maken voor gebed en bezinning. Vakantie kan zo ook verbonden worden met het aloude Deo vacare, het vrij zijn voor God. Voor een bisschop, maar dat geldt voor alle bekleders van een kerkelijk ambt, is het belangrijk om een biddend mens te blijven. Zo blijf ik mij bewust allereerst een geestelijk ambt te bekleden en probeer ik te voorkomen in een technocratisch of bureaucratisch vaarwater te komen. Wat geldt voor een bisschop, een priester of diaken geldt natuurlijk uiteindelijk voor alle gedoopten, oud én jong. Hopelijk genieten onze jongeren met volle teugen van de vakantiedagen maar vinden zij ook tijd om juist in het alledaagse sporen van God te vinden. Bekend is de visie van de stichter van de Orde van de Jezuïeten, Ignatius van Loyola, die oproept tot een onderscheiding der geesten om in alle dingen God te kunnen ontdekken. Het gaat om een gevoeligheid om in het gewone van het bestaan een verwijzing naar de heilige God te zien.
Zon der gerechtigheid
Al nadenkend over de zomer schoot mij ook een prachtige titel voor Jezus te binnen. In onze christelijke traditie heet Christus de zon der gerechtigheid. De zon die wij kennen kan juist in de zomer verzengend zijn. Sommigen genieten intens van warm weer maar voor anderen, met name ouderen en zieken, is het al gauw te warm. Overigens zijn in ons gematigde land ook extreme temperaturen gelukkig nooit van lange duur. Maar als wij over Christus spreken als zon gaat het niet over een verzengende hitte. Integendeel, Christus wil ons met zijn warmte koesteren en geborgenheid bieden. Christus biedt ons rust en verlichting. Het gaat dan overigens niet om de rust van het kerkhof, integendeel. Levend vanuit de vrede van de Heer worden wij geroepen tot de heiliging van ons bestaan, juist ook door Christus heel concreet na te volgen door naastenliefde, dienstbaarheid en vergevingsgezindheid. Allen, ouderen én jongeren, mogen zich aan Hem vasthouden. Of beter gezegd: Hij houdt ons vast. Vanuit dat geloof wens ik alle lezers een mooie zomertijd met veel rust, gezelligheid én momenten van bezinning.
Mgr. Dr. Gerard De Korte
Bisschop van ‘s-Hertogenbosch