Games zijn meer dan louter vermaak. De game That Dragon, Cancer is hier een ontroerend voorbeeld van. Het spel gaat over Joel, een kind dat de strijd met kanker verliest, en over zijn ouders. In maart 2014 overleed Joel, het vijfjarig zoontje van het Amerikaanse stel Ryan en Amy Green uit Loveland, Colorado. Het ventje kampte in zijn korte leven met een terminale vorm van kanker. En om uiting te geven aan hun verdriet, frustratie en boosheid maakte de ouders een game. Niet de meest voor de hand liggende manier van rouw verwerken, maar wel een heel bijzondere.
Esthetisch is That Dragon, Cancer steriel: veel licht en zachte, ronde vormen. De speler kan verschillende scènes doorlopen, zoals wachten op uitslag in het ziekenhuis, buitenspelen met Joel en in surrealistische dromen in de lucht zweven. De stemmen die je op zulke momenten hoort, zijn van Ryan en Amy zelf, wat de geloofwaardigheid van de game ondersteunt. De twee ouders maken een lijdensweg mee, een weg die elke gamer van That Dragon, Cancer voelt. Empathie is niet moeilijk hier.
Ze worstelen met geloofsvragen: waarom laat een goede God hun zoontje zo lijden? Ryan vraagt zich af of Jezus ook om Joel huilt, zoals hij voor Lazarus huilde. Twaalf maanden oud was hij toen de Greens de diagnose te horen kregen. Dat Joel vijf is geworden beschouwen ze als een mirakel, want de levensverwachting zou maximaal een jaar zijn.
Is het een game?
Het is een interactieve ervaring, maar om That Dragon, Cancer een ‘game’ te noemen gaat lastig. De meeste games die op de markt gebracht worden, zijn voor vermaak. En om That Dragon, Cancer vermaakt te noemen, moet je een morbide gevoel voor entertainment hebben. Bovendien mist That Dragon, Cancer één belangrijk spelelement, het winnen van de game. Het spel kan uitgespeeld worden, zeker, maar er is geen ‘happy ending’.
“Moeilijkste game”
That Dragon, Cancer is bijzonder goed ontvangen. Een recensent noemde het spel “de moeilijkste game die je ooit gespeeld hebt” Ook buiten de wereld van games kreeg het veel aandacht, zoals van de BBC die het “heartbreaking” noemde en The L.A. Times “That Dragon, Cancer is about how we life rather than how we perish”. Toch kregen Ryan en Amy negatieve reacties, anoniem, via het internet. Reaguurders betichtten de rouwende ouders een financieel slaatje te willen slaan uit het leed en de dood van hun kind. Wie de game echter gespeeld heeft, kan het echter niet over zijn hart krijgen een dergelijk hard oordeel te vellen. De Greens hebben gezegd dat ze er niet meezitten als iemand negatief spreekt over hen of over hun game. Zij houden de eer aan zichzelf, en daarmee ook aan Joel.
That Dragon, Cancer zou je heel gemakkelijk kunnen zien als een vorm van digitale catharsis (loutering). Het gaat niet om aliens afknallen, de prinses redden of de snelste te zijn. Deze game heeft geen ander doel dan de speler mee te laten delen in de pijn en verdriet van twee ouders. Misschien is dit confronterend voor sommige mensen, maar voor wie zich aan de game onderwerpt, komt er gelouterd uit.
Meer informatie op ThatDragonCancer.com.