Column: Mooie momenten om het zware nieuws aan te kunnen

Dronefoto: Willem Quist ofs

Wat hebben we de afgelopen jaren staan lachen over kabinetsformaties in België… zo lang als het daar duurde. Maar nu zullen we toch met het schaamrood op de kaken moeten vaststellen dat ‘wij’ Nederlanders het niet veel beter doen. Dan kun je België nog meegeven dat het een gecompliceerd land is… met drie talen en vijf regeringen. Die ‘smoes’ hebben wij niet. Alle Friezen doen gewoon mee in het Nederlands.

En dan alles wat er gaande is in Afghanistan. Of de frauduleuze verkiezingen in Rusland. Vier op de tien Russen lijden gewoon honger. Dan al het natuurgeweld: aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, overstromingen en bosbranden. Of Peter R. De Vries die wordt vermoord. En laten we corona niet vergeten. Wie het nieuws een beetje volgt, zou er depressief van kunnen worden.

Al het grote nieuws ligt direct in onze huiskamers. En het is veel. Te veel. Zoveel dat het er ook zo weer verdwenen is… wie hoort er nog wat over / uit Haïti? En zijn alle bosbranden al uit? Je hoort er in ieder geval niets meer over.

Het is belangrijk er wat naast te zetten. Iets positiefs uit je directe omgeving. Niet om het grote nieuws te negeren, te bagatelliseren of wat dan ook. Nee, om het aan te kunnen. Zo hadden wij in ons Stadsklooster San Damiano in ‘s-Hertogenbosch een inspiratiemiddag met de Franciscaanse Beweging rond het thema ‘vre(em)de vogels’. Het was immers  vredeszondag. In ieder van ons zit een ‘vreemde vogel’, maar laten we vooral met elkaar vredevogels zijn. Verhalenverteller Eric van der Steen hield een verhaal als inleiding, er waren mooie workshops en we sloten af met het leggen van een ‘kunstwerk van vre(em)de vogels in de tuin (zie ook de foto).

Het was zo fijn dat zo’n bijeenkomst weer mogelijk is. De sfeer was top, er waren mooie ontmoetingen en of iedereen geïnspireerd naar huis ging, weet ik niet… ik heb dat niet aan iedereen kunnen vragen, maar ikzelf bleef in ieder geval geïnspireerd achter. Zo voldaan, dat ik niet eens moe was. Nee, ik heb er energie van gekregen. Om weer even ‘het grote, harde nieuws’ aan te kunnen. Zulke mooie momenten in het dagelijkse leven, wens ik iedereen toe.

En vooral… wens ik iedereen toe dat hij of zij zichzelf mag zijn… een vreemde vogel én hopelijk een vredevogel. Want zo maken we, ondanks al die ellende, de wereld toch een stukje mooier en vredelievender!