De oecumenische kerkdiensten in de gevangenis gaan over geloof, hoop en liefde en hoe je een beetje dichterbij de innerlijke vrijheid komt. De mensen achter de tralies zitten vast en vinden het vaak moeilijk om de schaduwen van hun verleden achter zich te laten. Menig gevangene denkt dat hij of zij geen andere keuze heeft dan te leven in wanhoop, berusting en/of nederlaag. Anderen bestellen een Bijbel of gebedssnoer – een rozenkrans bijvoorbeeld – en willen nieuwe wegen zoeken. Het gevangenispastoraat met het muziekproject Divine Concern moedigt aan, vooral in deze corona-adventstijd, een ‘innerlijke gevangenisuitbraak’ te wagen.
door Meins Coetsier
Het licht waar christenen tijdens de advent op hopen en elk jaar met Kerstmis welkom heten, wijst naar een bijzondere innerlijke weg die tot ware vrijheid leiden kan. Veel mensen verlangen naar verlossing en willen uit hun persoonlijke en / of collectieve gevangenschap uitbreken. Niet alleen gedetineerden in justitiële inrichtingen hebben te maken met de donkere kant van het bestaan, maar ook de mensen buiten de muren, die bijvoorbeeld door de coronasituatie en aanhoudende maatregelen wanhopig zijn en zich steeds meer gevangen zijn gaan voelen. Kunnen we ondanks alles nog geloven in wat goed is – in God? Verlangen we niet allemaal naar een waardig leven vol vreugde, vrede en menselijkheid? Of hebben we het mentaal opgegeven en lopen we vast op alle fronten van het leven?
Onze innerlijke ‘Hochsicherheitstrakt’
‘Niemand houdt meer van mij. Ik ben helemaal alleen – ik sta aan de zijlijn. Ik zal sowieso weer falen! De dingen om ons heen zullen nooit veranderen: het lawaai, de chaos, het onrecht, de wanorde en de waanzin van ons leven…’ Deze vorm van ‘geloof’ heeft een vernietigende kracht waardoor gedetineerden zich opgesloten voelen. Niet alleen achter de hoge muren die al bestaan, maar ook in hun eigen ‘innerlijke gevangeniscel.’ Zo’n geloof is als een gevangenis voor de psyche en voor het menselijk bewustzijn. Sommigen bevinden zich intern in een Hochsicherheitstrakt, een zwaarbeveiligde vleugel: met de detentiekamers en gangdelen van je eigen ziel constant op slot en geplaagd door pijn, woede, angsten en verslavingen. Kan de pastorale zorg een ‘innerlijke gevangenisuitbraak’ verwezenlijken in de zielen van het staatshotel? Om uit deze benarde situatie te ontsnappen? Hoe kunnen mensen zich bevrijden van de verlammende greep, de kettingen en handboeien van deze wereld?
Denk en voel je vrij
In één van de laatste diensten in de gevangenis in Hünfeld was het onderwerp dat er een soort persoonlijke ‘toestemmingsverklaring’ aan God kan worden afgegeven: vertrouwen scheppen, dingen laten doen en niet alles zelf willen doen. Leer vrij te denken en te voelen, wees creatief – maak muziek, schrijf, schilder!! – zodat de heilige Geest zich kan bewegen en werken in jouw leven. Zoals Psalm 107 (10-14) met overtuiging weergeeft: Er waren er die in duisternis en in de schaduw van de dood zaten, gevangen in ellende en ijzer. Want zij waren ongehoorzaam geweest aan de woorden van God en hadden de raad van de Allerhoogste verworpen […] Maar toen zij in hun benauwdheid tot de HEERE riepen, verloste Hij hen uit hun angsten. Hij leidde hen uit de duisternis en de schaduw van de dood en verscheurde hun banden.
Uit de duisternis
Schreeuwen, oordelen en protesteren in onze ellende… Heb jij de moed om een blanco cheque uit te schrijven? Durven wij alles op te geven en God te laten werken? Als we iets uit handen geven, heeft dat als voordeel dat we vrij zijn en gemakkelijker kunnen lopen in plaats van alle lasten zelf te moeten dragen. Kunnen we ons laten dragen? Geestelijk bewuste toestemming gaat verder. Jezus van Nazareth kan een rolmodel zijn in liefde, barmhartigheid en Gods vergeving voor alle mensen. Het gevangenispastoraat probeert deze boodschap over te brengen met muziek, literatuur en creativiteit. Meer muzikaal over deze weg naar innerlijke vrijheid op YouTube, waar wij met Divine Concern en ons advents-album WINGS of a NIGHT’S VISION naar een spiritueel en hoopvol geluid zoeken in donkere tijden: zachte tonen, melancholie, spaarzaam georkestreerde liedjes, over gevangenschap, dood en liefde, seksualiteit, religie en vrijheid.
Dr. Meins G.S. Coetsier studeerde filosofie aan The Milltown Institute of Theology and Philosophy (De Nationale Universiteit van Ierland) en promoveerde aan de Universiteit van Gent zowel in de Wijsbegeerte als in de Vergelijkende Cultuurwetenschap. Na postdoc-onderzoek aan de Universiteit van Zürich werkt hij als diaken en gevangenispastor voor het Bisdom Fulda en als deeltijds onderzoeker aan Trinity College Dublin, waar hij in 2021 promoveerde in de Theologie.
De muziek van Divine Concern is verkrijgbaar via o.a. Amazon Music, Spotify, Apple Music, Deezer, Napster en Youtube.
Giften voor de realisatie van diaconale projecten in de gevangenis kunnen worden gestort op een rekening die wordt beheerd door het gevangenispastoraat van het Bisdom Fulda. U kunt uw gift storten op DE24 5305 0180 0089 0017 38 / BIC: HELADEF1FDS, tenaamstelling: ‘Meins Coetsier’, met vermelding ‘Spende – Jail House College’.
