Overweging: het verraad

Potlood op notitieblok

Een opmerking op een notitieblok: geef hem maar een andere functie. Een dolk in de rug. Het raakt ons en de Tweede Kamer is aan zet. Het raakt mij des te meer omdat het lijkt of het iets onuitroeibaars is in onze geschiedenis. Mensen die een kritisch geluid laten horen, zelfs revolutionair zijn, worden ‘kaltgestellt’. We ‘vieren’ het in deze dagen van de Goede Week. Vandaag maakt Judas zijn voorbereidingen.

Laten we ervan uitgaan dat Judas zich met vol enthousiasme bij Jezus heeft aangesloten. Hij wil verandering. De maatschappij zit op slot en de Romeinen zijn de schuldigen. Helder. Je engageert je om verandering teweeg te brengen. Dan gaat die Jezus langzaamaan – in jouw beleving – een andere richting uit. Dat was niet de bedoeling! Jezus vindt ook dat de samenleving op slot zit, hij heeft het ook niet op met de Romeinen, maar er zitten er ook goede onder. Jezus: dat de samenleving ziek is, zit in de harten van de mensen. Het is te gemakkelijk om de Romeinen tot zondebok te maken. Kijk eerst naar jezelf: wat kun jij, wat kan ik, er aan doen?

Judas kan dit niet aan. Hij zal zelf ook moeten veranderen en dat is wellicht de grootste uitdaging. Judas doet een sprong naar voren: hij verraadt zijn vriend. Alleen… de boodschap van die vriend is bij velen al in goede aarde gevallen en hier en daar komen de eerste tekenen van verandering al op. Jezus kan dan wel sterven – op een gruwelijke manier – zijn boodschap van Liefde is reeds gezaaid én zal door de verguizing heen vruchtbaar blijken te zijn.

Hoe gruwelijk een kruisdood ook kan zijn, hier wordt eeuwige Liefde geboren.